- grzbietowy
- grzbietowy {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, {{/stl_8}}{{stl_7}}od rz. grzbiet w zn. 1., 2.: Mięśnie grzbietowe; w zn. 3.: Powierzchnia grzbietowa piły. {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
grzbietowy
Look at other dictionaries:
grzbietowy — przym. od grzbiet (zwykle w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Mięśnie grzbietowe. ∆ sport. Styl grzbietowy «styl pływacki polegający na tym, że zawodnik płynąc leży na wznak» ∆ zool. Płetwa grzbietowa «jedna z płetw rybich nieparzystych, przeciwległa do… … Słownik języka polskiego
dorsalny — 1. anat. «grzbietowy, znajdujący się na stronie grzbietowej» 2. jęz. «o przydziąsłowej wymowie spółgłosek, w której uczestniczy grzbiet języka; o spółgłoskach wymawianych w ten sposób» ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
pancerz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «część dawnej zbroi rycerskiej osłaniająca piersi i plecy, składająca się z dwóch blach umocowanych rzemykami; także: koszulka druciana lub kaftan skórzany naszywany kółkami lub blaszkami» Pancerz stalowy. Pancerz… … Słownik języka polskiego
półstrunowiec — m II, DB. półstrunowiecwca; lm M. półstrunowiecwce, D. półstrunowiecwców zool. półstrunowce «Hemichordata, zwierzęta morskie, należące do typu stojącego na pograniczu bezkręgowców i kręgowców, mające wyrostek grzbietowy przełyku przypominający… … Słownik języka polskiego
styl — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «sposób wyrażania się, formułowania wypowiedzi w mowie lub piśmie; stała tendencja w wyborze środków ekspresji językowej charakterystyczna dla danego autora, kierunku, gatunku literackiego, dzieła, epoki» Styl… … Słownik języka polskiego
